De vasten ...
Dit jaar denken we tijdens de vasten aan de mensen in Bolivia, een arm land in Zuid–Amerika.
De titel van het vastenproject van dit jaar is : Vamos Amigos ! ( Komaan vrienden ! )
We kijken elke week naar een toneeltje over Marta en Victor uit Bolivia.
In Bolivia is ‘Pachamama’ een heel belangrijk onderwerp: het betekent moeder aarde.
Ze brengen offers aan haar en hopen dat het dan weer beter gaat, want in Bolivia is het erg moeilijk om te leven met de droogte, enz.
In Bolivia werken de mannen meestal op het veld en de vrouwen doen de binnenklusjes .
De kinderen gaan naar school maar dat is maar een paar keer per week.
Omdat er in Bolivia erg veel lama’s rondlopen gebruiken ze die dieren voor hun melk, wol, mest en soms worden ze ook geslacht voor het vlees.
“Ik moet hem helpen ,” denkt Marta. Heel stil schuift ze de wollen dekens van zich af. Naast haar draait Elmer zich op zijn andere zijde. De koude grond bijt in haar blote voeten. Ze trippelt door het donker naar de keuken. Even houdt ze de adem in als ze een natte snoet tegen haar kuit voelt, maar dan herkent ze Perro. “ Niet blaffen !“ fluistert ze en ze aait de hond over zijn kop. Onder het houtvuur heeft papa de zak met cocabladeren verstopt. Alsof Marta die niet weet te vinden! Zelfs in het pikdonker grijpt ze er niet naast. Marta hurkt en pakt met beide handen een flinke grabbel cocablaadjes. Die stopt ze in de manta van mama. Dan loopt ze naar de open vuurplaats achter het huis. Ze kijkt om zich heen. ’s Nachts lijken de bergen veel hoger. Ergens blaft een verre hond. Natuurlijk smeult het vuur niet meer. Wanneer het nacht wordt, dooft papa het met het vuile water van de vaat. Met die vreselijke droogte zou een windje volstaan om de hele akker in lichterlaaie te zetten. Marta hurkt bij de vuurplaats. Zorgvuldig strooit ze de cocablaadjes op de resten as van de vorige dag. “Liefste Pachamama,” smeekt ze, “ wil je alsjeblieft 100 perziken laten groeien aan de boom van Victor? Ik beloof dat ik na schooltijd zonder zeuren de vaat zal doen. Ook als het een berg is.” “Morgen, wanneer papa het vuur aansteekt, zal Pachamama mijn offer aannemen,” weet ze.
Dit was een stukje uit het toneeltje van week 2.
We zingen ook het lied : Vamos Amigos (& enté chencapu kochape).
Volgende week hebben we een sponsortocht (woensdag 30 maart), het geld dat we daarmee verdienen, geven we aan Bolivia, maar we geven ook een deel aan de mensen in Haïti en onze plankinderen (Marie Akloa & Pel Pun ).
Kaat Goetschalckx, Jinthe Hermans (en juf Hilde V. L.)